دوچرخه سواری برای حمل و نقل مزایای بسیاری برای افراد و جوامع دارد. با این حال ، در بسیاری از کشورها ، میزان دوچرخه سواری بسیار پایین است. یکی از مهمترین عوامل بازدارنده ، رفتارهای خصمانه یا پرخاشگرانه است که به سمت دوچرخه سواران سوق داده شده است. تحقیقات گذشته ثابت کرده است که نگرش منفی نسبت به دوچرخه سواران عامل اصلی بروز رفتار پرخاشگرانه است. با این حال ، ریشه های نگرشی که باعث تحریک این نگرش های منفی می شود ، در حال حاضر به خوبی درک نشده اند. این مطالعه بررسی می کند که تا چه اندازه نگرش منفی نسبت به دوچرخه سواران ریشه در تعلق خاطر به اتومبیل ها ، و نگرش های زیست محیطی دارد. علاوه بر این ، این مطالعه بررسی می کند که آیا تمایز عضویت گروهی دوچرخه سواران ، به عنوان لباس دوچرخه سواری نشان داده شده است ، بر پیوند بین نگرش و رفتارهای پرخاشگرانه سوق داده شده به دوچرخه سواران تأثیر می گذارد. یک بررسی آنلاین از ۳۰۸ راننده خودرو ، میزان توانایی و نگرشهای محیطی ، نگرش به دوچرخه سوار و رفتار پرخاشگرانه را که در دو گروه دوچرخه سوار (لیکراد چادری یا دوچرخهسواران لباس پوشیده) مورد بررسی قرار گرفته است ، اندازه گیری کرد. تجزیه و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که نگرش خودرو ، اما نه نگرش زیست محیطی ، با نگرش منفی راننده خودرو نسبت به دوچرخه سواران همراه بود. ارتباط معنی داری بین نگرش منفی نسبت به دوچرخه سواران و رفتار پرخاشگرانه مورد توجه دوچرخه سواران با نوع دوچرخه سواری نشان داده شده تعدیل نشده است. این یافته ها درک دقیق تری از مبنایی که در آن نگرش منفی به دوچرخه سواران ریشه می گیرد و چگونگی تأثیر آنها بر رفتار راننده فراهم می کند. این تحقیق ممکن است برنامه ها و ابتکاراتی را با هدف تغییر نگرش به دوچرخه سواران آگاه سازد.