محمد حسین امین ابراهیم آبادی

بسیاری از تئوری های شخصیت ، ویژگی های خاص را به حساسیت سیستم های عصبی که رویکرد و اجتناب را کنترل می کنند ، پیوند می دهند. اما در مورد ماهیت این سیستم ها اجماع وجود ندارد. در اینجا ما پیشرفتهای اخیر در اقتصاد و علوم اعصاب را ترکیب می کنیم تا پایه ای محکم تر برای علوم عصبی شخصیت / رویکرد / اجتناب فراهم کنیم. ما یکپارچه سازی دو مرحله ای از حساسیت های ارزشگذاری (از دست دادن / افزایش) با حساسیت های انگیزشی (رویکرد / اجتناب / درگیری) را پیشنهاد می کنیم. نتیجه گیری اصلی ما عبارتند از: (۱) که ارزیابی از وقایع اشتها آور و بد (مثلاً سود و زیان آن که توسط اقتصاددانان رفتاری مورد مطالعه قرار گرفته است) یک مرحله ورودی ادراکی مستقل است – با پدیده اقتصادی گریز از زیان ناشی از حساسیت بیشتر ارزیابی منفی در مقایسه با ارزیابی مثبت حساسیت؛ (۲) این ارزیابی یک محرک اشتها آور سپس با شرط ارائه یا حذف برای تولید محرک انگیزشی “جذب کننده” یا “دافعه” تعامل برقرار می کند (برعکس برای یک محرک بدخواه). (۳) تمایلات رفتاری ناشی از رویکرد یا جلوگیری از آن دارای حساسیت های متمایز نسبت به سیستم های ارزیابی است. (۴) در حالی که جذب کنندگان و دفع کننده ها می توانند پاسخ های جدید را تقویت کنند ، معمولاً آنها نیز پاسخ های ذاتی یا قبلاً شرط شده را ایجاد می کنند و بنابراین مجموعه درک / ارزیابی / انگیزش / عمل به عنوان بهترین عملکرد بعنوان یک تقویت کننده و نه تقویت کننده توصیف نمی شود. و (۵) تعارض رویکرد-اجتناب باید به عنوان فعال کردن یک سیستم انگیزشی سوم که متمایز از رویکرد اساسی و سیستم های اجتناب است ، تلقی شود. ما نمونه هایی از روش های ارزیابی هر یک از ساختارهای موجود در نظریه های رویکرد-اجتناب و پیوند این ساختارها با اقدامات شخصیتی را ارائه می دهیم. ما یک تئوری حساسیت تقویت کننده تقویت کننده پنج عنصر اولیه (RST-5) را به عنوان اولین گام در ادغام نظریه های خاص رویکرد-اجتناب موجود در یک علوم عصبی منسجم شخصیت ترسیم می کنیم.