محمد حسین امین ابراهیم آبادی

سودوموناس آئروژینوزا ، یک عامل جدی عفونت و مرگ و میر سپتیک در بیماران سوختگی است ، بخصوص هنگامی که از نظر جسمی بدست آمده است. یک بیمار سوختگی نمونه اولیه که دچار عفونت سودوموناس جدی بدنی شده است ، به عنوان یک مورد شاخص معرفی شده است که تحقیقات و اقدامات انجام شده برای شناسایی منبع عفونت را آغاز کرده است. تأثیر تغییرات در مراقبت از زخم برای جلوگیری از عفونتهای بیمارستانی دیگر برای ارائه اطلاعات در مورد نتیجه و هزینه مراقبت اندازه گیری شد. باکتری شناسی سودوموناس برای افزایش درک ارائه دهندگان مراقبت از سوختگی از رفتار این پاتوژن بسیار رایج و جدی در محیط مراقبت از سوختگی ، قبل از بررسی رویکرد تشخیص ارگانیسم و ​​درمان از نظر پزشکی و جراحی بررسی شده است. پس از کنترل شیوع پوزوموناس در واحد سوختگی ما ، میزان عوارض و مرگ و میر ناشی از عفونت بیمارستانی با یک سودوموناس مقاوم در برابر آمینوگلیکوزید و هزینه های مرتبط با آن را در مقایسه با گروهی از بیماران کنترل موردی با شدت مشابه آسیب دیدگی سوختگی بررسی کردیم. در طی بستری در موسسه ما ، سودوموناس مقاوم به دست نیاورید. ما میزان قابل توجهی در میزان مرگ و میر در گروه سودوموناس نسبت به گروه شاهد مشاهده کردیم. عوارض از نظر طول مدت اقامت ، روزهای تهویه ، تعداد روشهای جراحی و میزان فرآورده های خونی مورد استفاده در گروه سودوموناس به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. هزینه های مرتبط با نیاز آنتی بیوتیکی در گروه سودوموناس نیز به طور قابل توجهی بیشتر بود. با وجود این افزایش مصرف منابع لازم برای درمان عفونت های سودوموناس ، این تلاش ها در مقایسه با بیمارانی که از عفونت با ارگانیسم مقاوم جلوگیری می کردند ، از میزان مرگ و میر به میزان قابل توجهی جلوگیری نمی کند. بنابراین ، علاوه بر اقدامات خاص مورد نیاز برای شناسایی و درمان عفونت های سودوموناس بیمارستانی در بیماران سوختگی ، جلوگیری از عفونت از طریق اصلاح پروتکل های درمانی به همراه اقدامات مداوم کنترل عفونت به منظور شناسایی زودرس و ریشه کن کردن عفونت سودوموناس بیمارستانی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است ، مراقبت از سوختگی موفق.