انرژی خورشیدی در یک دهه گذشته به پیشرفت بزرگی رسیده است و باید در مواجهه با تغییرات آب و هوایی و چالش های توسعه پایدار ، نقش اصلی را ایفا کند. این مقاله یک مدل گزینه های واقعی ایجاد می کند که یک چارچوب تحلیلی خرد اقتصادی با روش حداقل مربعات مونت کارلو (LSM) برای ارزیابی گزینه های سرمایه گذاری یک تولید کننده پانل خورشیدی معمولی در چین با عدم قطعیت سیاست تجارت و عرضه و تقاضا فراهم می کند. این یک سناریوی پایه و سه سناریوی سیاست با کاهش هزینه های ضد دامپینگ و خنثی سازی ، تعرفه بازخورد ثابت (FIT) و کاهش هزینه های سرمایه گذاری ایجاد می کند. یک تولید کننده معمولی باید بر اساس تجزیه و تحلیل تأثیر تصمیم در ۲۰ سال تصمیم به سرمایه گذاری در ساخت خط تولید جدید در ۵ سال بگیرد. نتیجه یک تصمیم سرمایه گذاری فوری را برای کلیه سناریوها نشان می دهد. تولید کننده بازده بیشتری از سرمایه گذاری در ساخت نیروگاه خورشیدی با FIT ثابت خواهد داشت. صادرات در سایر سناریوها که بازده سرمایه گذاری کمتر است ، انتخاب بهینه است. پس از تجزیه و تحلیل حساسیت ، مقاله نتیجه گیری می شود و می تواند به عنوان ابزاری برای تولید کنندگان پانل های خورشیدی و مرجعی برای سیاست گذاران مورد استفاده قرار گیرد تا تأثیر عدم قطعیت های سیاست را ارزیابی کند.