محمد حسین امین ابراهیم آبادی

برچسب های سبز از توانایی بالایی در شناسایی ساختمانهایی با بار کمتری در محیط طبیعی برخوردار هستند که از این میان ، رهبری در زمینه انرژی و طراحی محیط زیست (LEED) بیشترین گواهی در جهان است. پتانسیل LEED در واقع منعکس کننده درجه پایداری یک ساختمان ، انتقاداتی را در ادبیات علمی دریافت کرده است. از نظر تئوری ، نسخه های جدید LEED پیشرفتی را نسبت به نسخه های قبلی در تلاش برای غلبه بر چنین انتقادی نشان می دهد. این کار روشی را که گواهینامه LEED در حال سوق دادن ساختمانها به سمت درجه های پایداری بالاتر است ، ارزیابی می کند. داده های اولیه تا سال ۲۰۱۶ بر اساس ساختمان های تأیید شده برزیل انجام شده است ، که در کل ۲۷۶ پروژه ارزیابی شده با رویکردهای آماری از جمله آنالیز کروسکال والیس ، درجه پیشرفت اعتباری و شاخص های پوستی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که مقوله های انرژی ، جو و جو و مواد و منابع در مقایسه با نسخه ۲٫۰ / ۲٫۲ نمره کمتری را در بین سایر گروه های دیگر کسب کرده است. چارچوب LEED در سال ۲۰۰۹ به ساختمانهای معتبر برزیل اجازه داد که این نمرات را برای به دست آوردن آسان تر به دست آورند ، و این تردید را در مورد اینکه آیا برچسب LEED به پایداری قوی فشار می آورد از آنجا که مفهوم اصلی آن مبتنی بر انرژی و مصرف مواد است ، ایجاد می کند. با وجود این ، پروژه های ارزیابی شده در برزیل درجات پایداری کمتری را دنبال می کنند ، زیرا آنها در بدست آوردن حداقل امتیازات لازم توسط یک برچسب خاص تلاش می کنند. اگرچه خواستار پیشرفت ، صدور گواهینامه LEED به دلیل مزایای بیشمار آن باید به عنوان ابزاری مهم در جهت توسعه پایدار ارتقا یابد.