محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در طی چند دهه گذشته ، محققان روشهایی را برای درک چگونگی تجربه گذشته مردم جهان گسترده تر خود ایجاد کرده اند. بخش اعظم این بازسازی ها بر روی مناظر و حرکت انجام شده است ، و نشان می دهد که چگونه افراد از نظر بصری محیط خود را مشاهده می کنند و از طریق آن حرکت می کنند. با این حال ، این بازسازی ها تمایل به نادیده گرفتن معنای دیگری دارند که نقش مهمی در تجربه مردم جهان وسیع تر و بدنی دارند: یعنی صدا. در حالی که موضوع صدا در سطح نظری در پدیدارشناسی مطرح شده است و از طریق مطالعه فزاینده “باستان شناسی آکوستیک” در سطح سایت به آن نزدیک شده است ، اما در سطح چشم انداز کاربردهای محدودی وجود داشته است. این مقاله چگونگی استفاده از فناوری GIS برای مدل سازی مناظر صوتی را نشان می دهد ، و به بررسی چگونگی شنیدن مردم از محیط پیرامون خود می پردازد.