ما در مورد تأثیر مشترک زبان خود شامل مدیران (SIL) و اخبار مربوط به عملکرد سرمایه گذاران نسبت به افشای حسابداری تحقیق می کنیم. ما دو نوع SIL را شناسایی می کنیم: فردی SIL ، که شامل ضمایر مفرد اول شخص (به عنوان مثال من ، من) و SIL جمعی است که شامل ضمایر جمع اول شخص (مثلاً ما ، ما) است. هنگامی که اخبار مربوط به عملکرد منفی است ، SIL فرد به این معنی است که یک مدیر مسئولیت یک رویداد نامطلوب را بر عهده دارد ، در حالی که SIL و SEL جمعی مسئولیت پراکنده را بر عهده دارند. بنابراین ، هنگامی که اخبار عملکرد منفی است ، درک بالاتری از اعتبار مدیر برای SIL فرد نسبت به SIL جمعی یا زبان اختصاصی (SEL) پیش بینی می کنیم ، که به نوبه خود ، داوری های سرمایه گذاری را افزایش می دهد. ما برای آزمایش پیش بینی های خود از یک آزمایش بین افراد استفاده می کنیم. نتایج نشان می دهد درک بالاتر از اعتبار مدیر و قضاوت سرمایه گذاری بالاتر برای SIL فرد نسبت به SIL جمعی یا SEL وقتی اخبار عملکرد منفی است. نتایج حاصل از برآورد حداکثر احتمال نشان می دهد که برداشت از اعتبار مدیر واسطه تأثیر SIL فرد بر داوریهای سرمایه گذاری ، از این تصور که SIL فردی تأثیر غیرمستقیم در داوریهای سرمایه گذاری دارد ، پشتیبانی می کند. ما شواهد تجربی را با تجزیه و تحلیل SIL مدیران در یک نمونه بزرگ از تماس های کنفرانسی درآمد تکمیل می کنیم. هنگامی که اخبار مربوط به عملکرد منفی باشد ، مطابق با فرضیه ما ، یک واکنش مثبت (منفی) در بازار نسبت به SIL شخصی (جمعی) ثبت می کنیم. هنگامی که اخبار مثبت است ، ما همچنین یک واکنش مثبت بازار نسبت به SIL فرد مشاهده می کنیم. به طور کلی ، مطالعه ما شواهد چند روشه در مورد تأثیر یک مؤلفه ظریف و به راحتی نادیده گرفته شده از زبان مدیران بر داوری سرمایه گذاران ارائه می دهد.