افزایش کارآیی مصرف آب در مزرعه از دیگر عوامل مرتبط با مدیریت آب نیاز به تصمیم گیری عاقلانه در مورد سیستم آبیاری ، استراتژی آبیاری و روش برنامه ریزی آبیاری دارد. از اوایل دهه ۲۰۰۰ ، رویکرد بهره وری آب به طور گسترده ای برای رسیدگی به این موضوع مورد استفاده قرار گرفته است. این شاخص های مفید را هم برای بهره وری آب بیوفیزیکی و هم برای عملکرد اقتصادی آبیاری فراهم می کند. با این وجود ، تحلیل ادبیات ، سردرگمی در استفاده از اصطلاحات و عدم توافق در مورد معادلات را نشان می دهد. ما به استفاده منطقی از روش بهره وری آب برای آبیاری پرداخته ایم تا آب و هوای بیوفیزیکی و اقتصادی را در مقیاس مزرعه بهبود بخشیم. ما همچنین به استفاده بیشتر از رویکرد ردپای آب در مقیاس مزرعه پرداختیم. ادبیات عدم اجماع در مورد قابلیت اطمینان چارچوب مفهومی در پشت آن رویکرد را نشان می دهد. ما در پتانسیل آن برای تصمیم گیری در مورد آبیاری متمرکز شدیم و نتیجه گرفتیم که در مقایسه با رویکرد بهره وری آب ، برای ارزیابی میزان مصرف آب در مزرعه فایده ای ندارد. علاوه بر این ، ما یک مطالعه موردی از یک باغ زیتون با چگالی فوق العاده بالا را نشان می دهیم که تجزیه و تحلیل استفاده مشترک از شاخص های اقتصادی بهره وری آب و توابع تولید و سود را برای بهبود تصمیم گیری انجام می دهد.