محمد حسین امین ابراهیم آبادی

حمل و نقل عمومی برای کمک به حل مشکلات زیست محیطی و ازدحام شهرها در سراسر جهان ترویج می شود. راحتی مسافرت به طور فزاینده ای برای تأثیرگذاری سوئیچ ها از حالت های حرکتی خصوصی به ترانزیت عمومی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه اندازه گیری عوامل جسمی و انسانی مؤثر بر راحتی مسافرت در حمل و نقل ریلی انبوه شهری است. مسافران به طور تصادفی انتخاب شده (۳۶۸ نفر) که در اتومبیل های مترو با ۱۴ سطح تراکم مسافر در داخل خودرو مشغول مسافرت بودند ، برای ارزیابی میزان رضایت خود را از عوامل زیر در مورد راحتی استفاده کردند: شلوغی ، سر و صدا ، بو ، کیفیت هوا ، دما ، نور ، نور ، لرزش و ایمنی از جرم. میزان رضایت از شلوغی با تعداد مسافران داخل مترو منفی و خطی بود. با این حال ، در مدل رگرسیون چندگانه ، شدت نویز درک شده بیشتر از تعداد واقعی افراد در اتومبیل در ارزیابی شلوغی را به خود اختصاص داده است ، بویایی به عنوان دومین عامل مهم. سایر عوامل مهم در راحتی سفر شامل کیفیت هوا ، دما و ترس از جرم است. اگرچه مشخص شده است که ازدحام مسافرتی که به طور عینی اندازه گیری شده است ، بخش عمده ای از راحتی سفر را درک می کند ، سایر عوامل مرتبط با محیط اطراف حداقل به همان اندازه مهم هستند. اقدامات اصلاحی برای بهبود راحتی مسافرتی می تواند در میان مدت عوامل محیطی محیط را مورد توجه قرار دهد ، در حالی که موضوع ساختاری شلوغی بیش از حد در طولانی مدت باید مورد توجه قرار گیرد.