محمد حسین امین ابراهیم آبادی

فرض بر این است که آموزش محیط زیست تأثیر چشمگیری در آگاهی محیط زیست ، سبک زندگی روزمره و رفتار مصرف کننده دانش آموزان دارد. اخیراً چندین مؤسسه آموزش عالی اهمیت ادغام موضوعات پایداری در آموزش و پرورش را مورد توجه قرار داده اند تا این تأثیر را متمرکز و صریح بدانند. در این مقاله به بررسی رابطه قوت بین آموزش محیط زیست و دانش زیست محیطی ، نگرش و رفتار واقعی گزارش شده از دانش آموزان دانشگاه و دبیرستان ها ، ارائه یک تحلیل پیمایشی پیمایشی است که در ادبیات بی نظیر است. نتایج حاکی از همبستگی شدید بین شدت آموزش محیط زیست و دانش محیط زیست دانش آموزان است. این تا حدودی به دلیل خود آموزش محیط زیست و بخشی از آن به دلیل انگیزه ذاتی بالاتر دانشجویان متعهد است که داوطلبانه در آموزش محیط زیست شرکت می کنند ، در درجه اول در سطح دانشگاه. به نظر می رسد تمرکز آموزش محیط زیست در شکل گیری نگرش در مورد مصرف پایدار مهم است. پرداختن به موضوع مصرف گرایی در آموزش زیست محیطی به وضوح آگاهی از نیاز به تغییرات سبک زندگی مرتبط با مصرف را افزایش می دهد. براساس روش مقیاس بندی چند بعدی ، وابستگی متقابل چند متغیر تأثیرگذار بصورت گرافیکی کاوش و نشان داده شده است. پاسخ دهندگان با توجه به دانش زیست محیطی ، نگرش ها ، رفتار مصرف کننده و آگاهی روزمره از محیط زیست ، به پنج گروه خوشه ای – هداونیست ، تکنسین خوش بین ، فعال محیط زیست ، آشنا و بی احتیاط طبقه بندی می شوند. به منظور ارتقاء ایجاد ابزارهای آموزشی مؤثرتر برای حمایت از مصرف پایدار و شیوه زندگی ، قوام و ناسازگاری در رفتار شناسایی می شود.