گویندگان کرواسی که بعنوان قدیمی ترین دیاسپورای کرواسی در نظر گرفته می شود ، در اوایل قرن شانزدهم در منطقه ایتالیا از مولیزه مستقر شدند. فقط بعداً و براساس تحلیل زبانشناسی در ابتدا نتیجه گرفته شد که کرواسی وطن اصلی آنها است. این راه را برای (دوباره) ساختن هویت جدید قومی خود ، که در دهه های اخیر شدت یافته است ، هموار کرد. هدف از این مقاله (الف) ارائه بینش در ساخت گفتمان “دیسپورا” در متن جامعه Molise کرواسی ، و (ب) تجزیه و تحلیل روش ها و منابعی است که گویندگان Molise کرواسی برای تحقق خود در زبان خود دارند. و آنچه آنها میهن واقعی خود می دانند. این تحلیل براساس یک مطالعه مردمشناختی است که شامل (شرکت کننده) مشاهده و سی مصاحبه شخصی و گروهی متمرکز است. جعل “هویت دیاسپورا” در شیوه های زبانی برخی از اعضای آن منعکس شده و یا ایجاد شده است ، اما جامعه از نظر موقعیت ایدئولوژیک نسبت به مشاهده کرواسی به عنوان یک میهن واقعی “واقعی” از ناهمگونی مشخص شده است. اتکا به زبان به عنوان یک نشانگر اصلی هویت Molise کرواسی ، بلکه نقطه ای از رقابت در پروسه پیمان شناسی است ، بنابراین این جامعه گفتاری را به عنوان نمونه ای از یک “دیاسپورایی زبانی” مثال می زند.