این مطالعه کیفی موردی ، چشم اندازهای نوظهور آژانس معلمان را در لیبریا پس از درگیری بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که معلمان در لیبریا خود را می بینند و به عنوان والدین دوم ، انسان دوستانه ، “نقشه های شهر” ، مدل های نقش ، سرپرستان ، والدین ، ​​مشاوران ، اتحادیه ها ، عوامل صلح ، “هرکول” ، و روانشناسان به منظور کمک به دانش آموزان رنج می برند. اختلال استرس روانی پس از جنگ داخلی ۲۰۰۳ و شیوع ابولا در سال ۲۰۱۴-۲۰۱۵٫ یافته های این مطالعه نشان می دهد که درک آژانس معلمان در یک شرایط پس از درگیری با آنچه که اغلب در معلمان در بسیاری از سیستم های آموزشی انتظار می رود متفاوت است: اجرای برنامه های درسی و اصلاحات آموزشی.