دوام اقتصادی برای استقرار سیستم هیدروپونیک در کشورهای در حال ظهور: یک پیشنهاد تعدیل ریسک متفاوت

در این مقاله ، با استفاده از رویکردی متمایز برای درمان ریسک سرمایه گذاری ، زنده ماندن اقتصادی یک سیستم هیدروپونیک بررسی شده است. ریسک های پروژه سرمایه گذاری پیشنهادی در حداقل میزان جذابیت یک سرمایه گذار در نظر گرفته شد ، که در آن مدل های نظری بازارهای مالی بالغ با ویژگی های بازارهای نوظهور مانند برزیل تنظیم می شدند. هزینه های تولید یک مزرعه هیدروپونیک در Mato Grosso do Sul (برزیل) بین ماه های ژوئیه و اکتبر سال ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار گرفت. عمر اقتصادی این پروژه با استفاده از معیارهای مالی زیر مورد بررسی قرار گرفت: ارزش فعلی خالص (NPV) ، نرخ داخلی بازده (IRR) ، تعدیل نرخ بازده داخلی (MIRR) ، نسبت سود-هزینه (BCR) ، شاخص تولید پول نقد (CGI) و دوره بازپرداخت تخفیف (DPP). نرخ سود سالانه ۹۱۰۶۰٪ به عنوان حداقل نرخ قابل قبول بازده (MARR) استفاده شد. تجزیه و تحلیل حساسیت بر اساس شبیه سازی مونت کارلو برای تجزیه و تحلیل ریسک انجام شد. سرمایه گذاری اولیه برای استقرار این پروژه ۸۹،۶۵۳٫۶۶ $ با درآمد سالانه ناخالص ۱۰۳،۹۰۳٫۶۳ $ برآورد شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دوام اقتصادی ، ارزشهای مالی زیر را نشان داد: NPV (177،۸۴۵٫۷۴ دلار) ، IRR (30،۴۵٪) ، MIRR (16،۸۱٪) ، EAV (24855.30 دلار) ، BCR (2،۱۳) ، CGI (2 ، ۲۹) و DPP (5،۲۴ سال). تجزیه و تحلیل حساسیت نشان می دهد که NPV بیشتر تحت تأثیر تغییرات در قیمت های دریافت شده توسط کشاورز است. تجزیه و تحلیل ریسک مبتنی بر روش مونت کارلو ، دوام اقتصادی را برای پروژه سرمایه گذاری ارائه شده در این مطالعه تأیید کرد.