در حال حاضر ، کارکردهای مناطق روستایی در حومه کلان شهرها از زمان نوبت هزاره جدید به تدریج در شهرنشینی سریع تکامل یافته است. در همین حال ، مورفولوژی اجتماعی اقتصادی و الگوی فضایی در مناطق روستایی در حال بازسازی چشمگیر است. در این مقاله ، روستای Huangshandian در حومه شهر پکن به عنوان یک منطقه مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است تا با اتخاذ روش ارزیابی مشارکتی روستایی (PRA) و فناوری GIS ، یک مطالعه تجربی در مورد روند بازسازی روستایی انجام شود. نتایج نشان می دهد که از سال 2000 ، روستای Huangshandian تحولات صنعتی مختلفی را از کشاورزی سنتی به صنایع فرآوری اولیه و اکو توریسم تجربه کرده است. عملکرد تولیدات سنتی کشاورزی به تدریج رو به کاهش است و به طور پی در پی تولید صنعتی ، فرهنگ زیست محیطی و سایر ارزشهای چند منظوره قلمرو روستایی ظاهر می شود. با تکامل و تغییر ساختار مورفولوژی اجتماعی-اقتصادی ، براساس آن کمیت ، ساختار و الگوی زندگی روستایی ، تولید و فضای اکولوژیکی تغییرات چشمگیری ایجاد می شود. روابط متقابل تقویت شده و محدودکننده بین ساختار اقتصادی ، بازسازی مکانی و بازسازی اجتماعی به طور مشترک باعث توسعه سیستماتیک سیستمهای “طبیعی-اکولوژیک-اقتصادی-اجتماعی” و ترویج جامع عملکردهای “تولید-زندگی-زیست محیطی-فرهنگ” شده است. . براساس تحلیل فرایند بازسازی روستایی روستای Huangshandian از جنبه های بازسازی اقتصادی ، بازسازی مکانی و بازسازی اجتماعی ، این مقاله به ارائه برخی پیشنهادات در مورد سیاست استفاده از اراضی و نوآوری های نهادی با هدف تخصیص بهینه منابع زمین و ارتقاء می پردازد. بازسازی روستایی در حومه شهرها از جمله تسریع در طراحی چارچوب نهادی انتقال زمین روستایی ، کاوش در سیستم مدیریت اراضی گردشگری سازگار با الگوی جدید اقتصاد روستایی و پیشبرد مکانیسم استفاده مجدد از زمین های صنعتی و معدنی متروکه.

در حال حاضر ، کارکردهای مناطق روستایی در حومه کلان شهرها از زمان نوبت هزاره جدید به تدریج در شهرنشینی سریع تکامل یافته است. در همین حال ، مورفولوژی اجتماعی اقتصادی و الگوی فضایی در مناطق روستایی در حال بازسازی چشمگیر است. در این مقاله ، روستای Huangshandian در حومه شهر پکن به عنوان یک منطقه مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است تا با اتخاذ روش ارزیابی مشارکتی روستایی (PRA) و فناوری GIS ، یک مطالعه تجربی در مورد روند بازسازی روستایی انجام شود. نتایج نشان می دهد که از سال ۲۰۰۰ ، روستای Huangshandian تحولات صنعتی مختلفی را از کشاورزی سنتی به صنایع فرآوری اولیه و اکو توریسم تجربه کرده است. عملکرد تولیدات سنتی کشاورزی به تدریج رو به کاهش است و به طور پی در پی تولید صنعتی ، فرهنگ زیست محیطی و سایر ارزشهای چند منظوره قلمرو روستایی ظاهر می شود. با تکامل و تغییر ساختار مورفولوژی اجتماعی-اقتصادی ، براساس آن کمیت ، ساختار و الگوی زندگی روستایی ، تولید و فضای اکولوژیکی تغییرات چشمگیری ایجاد می شود. روابط متقابل تقویت شده و محدودکننده بین ساختار اقتصادی ، بازسازی مکانی و بازسازی اجتماعی به طور مشترک باعث توسعه سیستماتیک سیستمهای “طبیعی-اکولوژیک-اقتصادی-اجتماعی” و ترویج جامع عملکردهای “تولید-زندگی-زیست محیطی-فرهنگ” شده است. . براساس تحلیل فرایند بازسازی روستایی روستای Huangshandian از جنبه های بازسازی اقتصادی ، بازسازی مکانی و بازسازی اجتماعی ، این مقاله به ارائه برخی پیشنهادات در مورد سیاست استفاده از اراضی و نوآوری های نهادی با هدف تخصیص بهینه منابع زمین و ارتقاء می پردازد. بازسازی روستایی در حومه شهرها از جمله تسریع در طراحی چارچوب نهادی انتقال زمین روستایی ، کاوش در سیستم مدیریت اراضی گردشگری سازگار با الگوی جدید اقتصاد روستایی و پیشبرد مکانیسم استفاده مجدد از زمین های صنعتی و معدنی متروکه.