محمد حسین امین ابراهیم آبادی

مقدمه: درباره چگونگی تأثیر ویژگی های محیط بر رفتار عبور و مرور عابران پیاده معلوم نیست. روش: در این کار ، اثر نادیده گرفتن بصری شهری معمولی ایجاد شده توسط اشیاء و عناصر در مجاورت جاده (به عنوان مثال ، تابلوهای تبلیغاتی) بر بزرگسالان و کودکان (۹ تا ۱۳ ساله) رفتار عبور و مرور جاده در یک محیط آزمایشگاهی کنترل شده با استفاده از مجازی بررسی شد. سناریوهای واقعیت پیش بینی شده در یک صفحه بزرگ گنبد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بار زیاد بینایی بر رفتار عبور کودکان و بزرگسالان و توجه بصری تأثیر می گذارد. تأثیر اصلی در تصمیمات عبور شرکت کنندگان در فرصت عبور از دست رفته مشاهده شد. کودکان و بزرگسالان فرصت بیشتری را برای عبور از جاده هنگام قرار گرفتن در معرض محیط های جاده ای پرتلاطم از دست دادند. تعامل با سن در پراکندگی اندازه گیری توجه بصری مشاهده شد. کودکان ، ۹-۱۰ ساله و ۱۱ تا ۱۱ ساله ، وقتی محیط بسیار پر بار بود ، جلوه های گسترده تری از صحنه به خود دیدند – اثری که در بزرگسالان مشاهده نمی شود. با این حال ، به طور غیر منتظره ، هیچ نشانه دیگری از اثر بازدارنده در مطالعه حاضر یافت نشد. با این وجود ، با توجه به نتایج بدست آمده ، منطقی است که فرض کنیم محیط های شلوغ جاده ای می تواند برای عابران بزرگسال و کودک خطرناک تر باشد. برنامه های کاربردی عملی: در این زمینه ، بررسی بیشتر در مورد تأثیر حواس پرتی احتمالی اشیاء علی در محیط جاده بر روی عابران پیاده و به ویژه کودکان مهم است. این دانش می تواند به ایجاد یک راهنمای ایمنی بهتر برای کودکان و کمک به برنامه ریزان شهری در ایجاد محیط های ایمن شهری کمک کند.