هدف، واقعگرایانه
برای تعیین اثر کوتاه مدت (۴ هفته) و طولانی مدت (۶ ماه) درمان حمام درمانی داروی تبت در بیماران مبتلا به اسپاسم اندام بعد از سکته مغزی.
طرح
کارآزمایی کنترل شده آینده نگر ، کور ، تصادفی.
فاعل، موضوع
بیماران پس از سکته مغزی با اسپاسم اندام از دسامبر ۲۰۱۳ و فوریه ۲۰۱۷ استخدام شدند و به طور تصادفی ۱: ۱ به یک گروه کنترل که توانبخشی معمول (۲۲۲ نفر) دریافت کرده بودند یا یک گروه آزمایش که تحت درمان با استحکام درمانی معمول تبت قرار گرفته بودند ، قرار گرفتند ( n = 222).
مواد و روش ها
همه بیماران توانبخشی معمولی دریافت کردند. علاوه بر این ، گروه آزمایش ، حمام درمانی با داروهای تبت را دریافت کردند. مداخلات ۵ بار در هفته به مدت ۴ هفته انجام شد. نقطه پایانی اصلی تغییرات بعد از ۴ هفته درمان در سطح عضلات اسپاستال (فلکسورهای آرنج ، فلکسورهای مچ دست ، فلکسورهای انگشتی ، اکستنسورهای زانو ، فلکسورهای پلانتار مچ پا) از ابتدای دوره بود.
نتایج
میانگین تغییرات در شروع مطالعه پس از ۴ هفته درمان در نمره MAS برای فلکسورهای آرنج (۰۱۷/۰ = P) ، فلکسور مچ دست (۰۰۱ / ۰P <) و فلکسورهای پلانتار مچ پا (P <0.001) در بیماران بطور معنی داری بیشتر بود. گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود. این سود برای 3 گروه عضلانی (فلکسورهای آرنج P <.001 ، فلکسورهای مچ دست P = .001 ، و فلکسورهای پلانتار مچ پا P <.001) و 6 ماه (فلکسورهای آرنج P <0.001 ، فلکسورهای مچ دست P = 0.002 ،) فلکسورهای پلانتار و مچ پا ، P <.001) پس از درمان. تمام عوارض جانبی خفیف بودند و هیچگونه عارضه جانبی جدی نسبت به حمام کردن با داروهای تبت ثبت نشده است.
نتیجه گیری و پیامدها
درمان با استحمام با داروهای تبت ، در کنار توانبخشی معمول ، دارای پتانسیل درمانی به عنوان یک روش درمانی مطمئن و مؤثر برای کاهش اسپاسم اندام فوقانی پس از سکته مغزی است. درمان با استحمام با داروهای تبت برای بیمارانی که نمره اولیه عضلات پایه 1+ تا 2 را در MAS در اندام مبتلا و شروع سکته مغزی اخیر داشتند (از نظر مدت زمان بیماری 1-3 ماه) بیشترین سود را داشت