محمد حسین امین ابراهیم آبادی

دانشگاه پیزا در قرن شانزدهم و اوایل قرن ۱۷ میلادی برای تقویت دولت خود برای برنامه دولت گراند دوک های توسکانی ضروری بود. مطابق با عقلانیت مفهوم فوکو در مورد تجاوز ، بزرگ دوکس سعی در ایجاد مداوم رفتار دانشجویان و اساتید از طریق بسیاری از مداخلات داشت. این موارد غالباً با قانون در قالب اساسنامه ای که مجدداً آن دانشگاه بازگشایی می شد که قول حمایت از آزادی و استقلال دانشجویان و اساتید را می داد مغایر با قانون بود. کنترل دقیق توسط Grand Dukes با استفاده گسترده از اطلاعات کتبی ، مهمترین آنها در قالب گزارش های حسابداری امکان پذیر شد ، و این امر باعث شد تا حاکمان بتوانند به طور دقیق و کامل اداره دانشگاه را اداره کنند.