اداره منابع تالاب یک موضوع مهم در بنگلادش است ، جایی که جوامع روستایی به منابع طبیعی وابسته هستند و باعث سوء استفاده بیش از حد از منابع طبیعی می شوند. بهره برداری هدفمند از منابع تالاب در بنگلادش نتیجه ای از رویکرد بالا به پایین است. در پاسخ به سیستم مدیریت منابع متمرکز ، مدیریت اجتماعی مبتنی بر جامعه عمدتاً برای تأمین پایداری منابع طبیعی از طریق منافع جوامع محلی پدید آمده است. بر اساس مطالعه ما در Tanguar Haor ، یک اکوسیستم تالاب بی نظیر در منطقه شمال شرقی بنگلادش ، رویکرد مدیریت مشترک می تواند مشارکت بیشتر جامعه محلی در مدیریت منابع را ارتقا بخشد اما ایجاد چنین ترتیبات حاکمیتی بسته به پتانسیل سازمان های جامعه زمان می برد. همانطور که از این مطالعه مشخص شد ، ابتکار ایجاد همکاری مدیریتی هنوز هم در Tanguar Haor یک چالش است ، که توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی وابستگی بالایی به منابع دارد. همچنین ناکارآمدی سازمان جامعه موجود ، عمدتا به دلیل عدم رهبری در سطح محلی ، مانعی برای اداره این تالاب است. بنابراین ، یافته های این مطالعه به طور گسترده لزوم تقویت سازمان جامعه از طریق یک فرایند مشترک را نشان می دهد. در راستای تعهد دولت و همچنین تحقق آن در سطح جامعه ، نیاز به نقش های مسئولانه ، قانونی و مؤثر جامعه جامعه از جمله رهبران به سمت مدیریت پایدار منابع تالاب ترغیب شده است.