محمد حسین امین ابراهیم آبادی

این مقاله نشان می دهد که نقدینگی منبع مهمی از ریسک قیمت در چین است. با استفاده از سهام A-سهام در بورس شانگهای و شنژن طی دوره ۲۰۰۷–۲۰۱۷ ، تأثیر نقدینگی در بازده سهام را بررسی می کنیم. یک اقدام نقدینگی جدید که ابعاد مختلف نقدینگی را به خود جلب می کند ، پیشنهاد شده است. رگرسیون مقطعی Fama-Macbeth نشان می دهد که بازده مورد انتظار با نقدینگی ارتباط منفی دارد. بر اساس Fama and French (1993) ، ما با استفاده از فاکتور معکوس و ضریب نقدینگی ، یک مدل قیمت گذاری پنج عاملی را پیشنهاد می کنیم. رگرسیون سری زمانی نشان می دهد که فاکتور نقدینگی به طور قابل توجهی در توضیح سودهای اضافی سهام کمک می کند. ضریب نقدینگی بر اساس معیار پیشنهادی بهتر از اقدامات نقدینگی جایگزین مانند گردش مالی ، اندازه گیری ضعف Amihud و اندازه گیری در لیو (۲۰۰۶) عمل می کند.