محمد حسین امین ابراهیم آبادی

هدف از این مطالعه بررسی شیوه هایی است که عناصر واقعی (مثلاً تراکم) و درک شده (به عنوان مثال ، شلوغی و مسافت) عناصر محیط خانه فضایی به عنوان پیش بینی کننده عملکرد خانواده عمل می کنند. داده ها از ۱۶۴ خانواده جمع آوری شد که فرزندشان در یک مرکز پیش دبستانی / مهد کودک در یک جامعه متوسط ​​در غرب ایالات متحده شرکت می کرد. از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM ، AMOS 19.0) برای بررسی قدرت روابط درون مدل استفاده شده است. نتایج نشان داد که اگرچه عناصر واقعی خانه (به عنوان مثال تراکم) بر نتایج عملکرد خانواده تأثیر می گذارد ، درک از محیط خانه (به عنوان مثال ، شلوغی و مسافت) به ویژه به عنوان واسطه ارتباط بین تراکم و جنبه های عملکرد خانواده تأثیرگذار است. یافته ها حاکی از آن است که چگونگی درک افراد از محیط خانه خود بیشتر از ویژگی های واقعی خانه تأثیر دارد.