محمد حسین امین ابراهیم آبادی

چین در طول انتقال بازار به موفقیت های اقتصادی بزرگی دست یافت ، اما اکنون با مشکلات و چالش های اجتماعی فزاینده ای مانند نابرابری نهادی و پیری جمعیت روبرو است. نتیجه این نابرابری نهادی ناشی از سیستم هوکو تفکیک در حال ظهور در شهرها بین افراد محلی و مهاجران است. این تفکیک طی دهه های گذشته رو به رشد است و پیامدهای منفی بر توزیع بهزیستی بین افراد محلی و مهاجران از جمله زیرمجموعه های قدیمی آنها دارد. در این مقاله به تفکیک مسکونی بین سالمندان محلی و مهاجر و پیامدهای آن در دسترسی آنها به منابع جغرافیایی و بهزیستی آنها در شانگهای مرکزی در دوره ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ تمرکز شده است. دسترسی به خدمات جغرافیایی و منابع برای سالمندان به عنوان واسطه سنجش بهزیستی آنها استفاده می شود. در این مقاله نتیجه می گیریم که اصلاحات بازار مسکن بعدی طی یک دهه گذشته باعث افزایش اختلاف در قیمت مسکن و توزیع جدید مسکن بویژه موارد مسکن تجاری گران قیمت شده است و در نتیجه تفکیک مسکونی کمی تقویت شده بین سالمندان محلی و مهاجر ایجاد شده است. در نتیجه ، این تفکیک همچنان به تولید نابرابری در توزیع بهزیستی بین این دو گروه سالمند ادامه می دهد. با این حال ، این مقاله همچنین نشان می دهد که شکاف نابرابری به دلیل بهبود رفاه بیشتر سالمندان مهاجر ، اندکی کاهش یافته است.