در این مقاله کارآیی صنعت گردشگری چین با استفاده از تجزیه و تحلیل پوششی داده های سنتی (DEA) و bootstrap-DEA تخمین زده شده است. همچنین عوامل تعیین کننده بهره وری را مشخص می کند. مقادیر راندمان فنی جامع و خالص که توسط DEA تخمین زده می شود بالاتر از مقادیر تخمین زده شده توسط bootstrap-DEA است ، نشان می دهد که روش قبلی تمایل به بالا بردن بازده دارد. علاوه بر این ، تغییرات در راندمان فنی جامع و خالص قابل توجه نیست ، در حالی که برخی از مدل ها هیچ کارایی نشان نمی دهند. علاوه بر این ، توسعه اقتصادی ، شهرنشینی و میزان باز شدن تأثیرات مثبتی دارد. با تقسیم منطقه ای ، راندمان فنی جامع از شرق به غرب کاهش می یابد و توسعه اقتصادی در مناطق شرقی و مرکزی قابل توجه نیست. بنابراین ، مدل با اضافه کردن عوامل محیطی و اتخاذ فناوری bootstrap برای دستیابی به مقادیر راندمان دقیق تر و تجزیه مقادیر بازده اصلاح شده ، از لحاظ فنی بهبود می یابد. سرانجام ، یک مدل Tobit پانل برای تجزیه و تحلیل عوامل بهره وری استفاده می شود.