محمد حسین امین ابراهیم آبادی

بهره‌برداری از زمین در مقیاس بزرگ برای پرش به اقتصادهای عقب مانده اغلب با تأثیرات گسترده محیطی همراه است. مفاهیم وسیع “اقتصاد زیستی” و محور حفاظت از اقتصاد محور برای تولید اقتصادهای مبتنی بر زمین بهره برداری ارائه شده است. با توجه به مواردی که در بورنئو به عنوان نمونه های اصلی وجود دارد ، این مقاله به بررسی ۱۰ استراتژی تحول آمیز برای پایداری: افزایش بهره وری در بالادست محصولات نقدی ، فعال کردن زمین کم مصرف (ULC) کم مصرف برای تولید ، به روز رسانی و متنوع سازی فعالیت های پایین دست ، برندسازی برای مقادیر بیشتر (صنعتی) ، ایجاد تقاضای داخلی جدید برای منابع زیستی ، ایجاد مقادیر برای خدمات کربن و اکوسیستم ، تقویت مقاومت در برابر زراعت زیست محیطی ، ایجاد بخش های عادی زیست محیطی ، برندسازی برای ارزش های بیشتر (خرده فروشان) و ترغیب کشاورزی خودکفا. به طور کلی ، استراتژی های توسعه مبتنی بر ابزار با ایجاد ثروت به عنوان مرکز سیاست گذاری برای ترمیم آسیب های زیست محیطی قبلی ناکافی هستند. به همین ترتیب ، استراتژی هایی که ترمیم را در اولویت قرار داده اند سهم محدودی در رشد اقتصادی نشان داده اند که در مورد بورنئو مشاهده شده است. ماهیت به هم پیوسته بهره وری اقتصادی و حفظ اقتصادی بدان معنی است که هیچ استراتژی واحدی یک راه حل کامل نیست اما ترکیبی از آنها ممکن است نتیجه بهتری داشته باشد. در حالی که تجزیه و تحلیل منظره یکپارچه که ترکیبی از مدلهای کاربری اراضی و تجزیه و تحلیل های اقتصادی می تواند درک سیستم ها را تسهیل کند ، مطالعات عمیق منطقه لازم است تا عوامل ظریف تر و انسانی مانند پویایی های اجتماعی و سیاسی را ضبط کند. وجود ذینفعان متعدد با علایق و ارزشهای مختلف به معنای آن است که یک ترکیب مطلوب نتیجه مذاکرات سیاسی است نه تحقیقات علمی. طراحی و همچنین اجرای مؤثر استراتژیها ، ارتباطات ، همکاری و تولید دانش بین جوامع علمی و ذینفعان مختلف ضروری است.