محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در این مقاله به بررسی اثربخشی حاکمیت پناهگاه حیات وحش Punta de Manabique (RVSPM) ، اولین منطقه حفاظت شده دریایی شناخته شده در گواتمالا می پردازیم. این تحلیل از چارچوب تجربی حاکمیت منطقه حفاظت شده دریایی (MPAG) با استفاده از مشوقها (اقتصادی ، تفسیری ، دانش ، حقوقی و مشارکتی) پیروی می کند که اثربخشی حاکمیت را ارزیابی می کند. نتایج ما حاکی از آن است که اتحادهای استراتژیک بین برخی از جوامع محلی و سازمان های غیردولتی با موفقیت انگیزه های اقتصادی و مشارکتی برای مدیریت بهتر فراهم کرده اند. با این حال ، تلاش برای ایجاد یک سیستم مدیریتی یکپارچه یا مشارکتی که باعث افزایش استفاده از منابع پایدار در تمام گروههای ذینفع می شود ، ناکام مانده اند. در نتیجه ، تخریب محیط زیست با یک نرخ نگران کننده در حال افزایش است ، و در مقابل زمینه کاهش کارآیی مدیریت قرار دارد. تحت این سناریو ، چشم اندازهای آینده برای حکومتداری باید انگیزه های مشارکتی را تجدید نظر کند و انگیزه های قانونی را تقویت کند ، که باید با اراده سیاسی قوی پشتوانه آن قرار گیرد. علاوه بر این ، باید تلاشها برای تقویت فرصتهای همکاریهای منطقه ای به عنوان یک عنصر اساسی برای بهبود حکمرانی RVSPM و همچنین به عنوان پایه ای برای مدیریت مؤثر منابع طبیعی و فرهنگی در منطقه وسیع ریف بین النهرامی ادامه یابد.