تجزیه و تحلیل حرارتی نیروگاه های فتوولتائیک ، گیرنده برج مرکزی و نیروگاه های آبریز سهموی برای شهر هرات در افغانستان

در افغانستان بیش از ۶۰٪ از جمعیت به منبع قابل اعتماد انرژی الکتریکی دسترسی ندارند. تجزیه و تحلیل گرمای اقتصادی برای مقایسه عملکرد یک کارخانه فتوولتائیک (PV) ، گیرنده برج مرکزی (CTR) و یک کارخانه جمع آورنده پارابولیک (PTC) با و بدون ذخیره سازی برای شهر هرات ، در افغانستان انجام شده است. ظرفیت اسمی هر دو نیروگاه ۱۱۰ مگاوات است. کارخانه PTC با ذخیره انرژی دارای بالاترین راندمان حدود ۴۳٪ است که تقریباً ۵۰٪ بیشتر از کارخانه PV است ، با این حال کارخانه PV دارای مشخصات تولید برق یکنواخت تر است. توان خروجی PTC با ذخیره انرژی ۲۵٪ بیشتر از توان خروجی PTC بدون ذخیره انرژی است و توان خروجی نیروگاه CTR نیمی از نیروگاه PTC با ذخیره انرژی است. هزینه تراز شده برق (LCOE) برای کارخانه CTR 0.146 $ / kWhh ، برای کارخانه PVR 0.063 $ / kWhh ، برای کارخانه PTC با ذخیره انرژی ، ۰٫۱۰۷۶ $ / kWhh برای کارخانه PTC با ذخیره انرژی ، ۰٫۱۰۴ $ / kWhh برای کارخانه PTC بدون ذخیره سازی و ۰٫۱۲ $ / kWhh است. برای پلاستیک PTC بدون ذخیره سازی و بدون سیستم های سوخت فسیلی پشتیبان. افزایش انگیزه ۱۰٪ منجر به کاهش LCOE در حدود ۲۰٪ برای PTC و ۱۳٪ برای PV و ۱۲٪ برای نیروگاههای CTR می شود.