هدف از این تحقیق بررسی اطلاعات شخص اول از اهمیت مکان برای بزرگسالان جوان (در سنین ۱۸ تا ۶۵ سال) با ناتوانی های پیچیده در حال حرکت به محل های مراقبت از مسکن ساخته شده است. مصاحبه با ساکنان ، اعضای خانواده و کارکنان شاغل در محل اسکان ، تأثیر محیط جسمی ، مراقبت و اجتماعی را بر تجربه مکان در نظر گرفته است. پنج عنصر تجربه شناسایی شد ، از جمله (الف) آزادی و بیان خود ، ب) طراحی شده برای ناتوانی (ج) محیط مراقبت انعطاف پذیر و پاسخگو ، (د) ایجاد روابط و (ه) تعریف فضاها. یافته ها نیاز به “رویکرد ارزش افزوده” به مسکن و پشتیبانی از جوانان دارای ناتوانی پیچیده را تأیید کرد. یک رویکرد ارزش افزوده اهمیت مکان را فراتر از زمینه های جسمی برای افرادی که دارای شرایط پیچیده ای هستند گسترش می دهد و مفاهیم اساسی سمبولیک و رابطه ای ارزش – ارزش (برای اعضای خانواده) ، ارزش (برای ساکنان) و ارزش (برای کارمندان) را در بر می گیرد. . چارچوب چشم انداز درمانی در چارچوب مراقبت های مسکونی پشتیبانی شده اعمال می شود و عواملی که باعث ایجاد یک محیط درمانی می شوند مورد بررسی قرار می گیرند.