هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر ادراک از عدالت سازمانی بر روی تعهد سازمانی کارکنان با توجه به نقش میانجی سکوت سازمانی است. این تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی است و از نظر هدف تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی محسوب می‌شود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی در شهرستان کرج می‌باشد که طبق اطلاعات دریافت شده برابر ۳۷۰ نفر می‌باشند. روش نمونه‌گیری در این تحقیق به صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی است. تعداد ۲۲۵ پرسشنامه در جامعه آماری توزیع شده و در نهایت تعداد ۲۰۰ پرسشنامه برای تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. به منظور سنجش روایی تحقیق از روایی صوری و روایی محتوایی و روایی سازه استفاده شده است و پایایی تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تأئید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده گردید.نتایج نشان دادن که نقش میانجی سکوت سازمانی در ارتباط بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی مورد تأئید قرار نگرفت. همچنین نتایج نشان داد که عدالت سازمانی به صورت مستقیم و معنی‌دار بر تعهد سازمانی تأثیر می‌گذارد ، همچنین عدالت سازمانی به صورت منفی و معنی‌‌دار بر سکوت سازمانی تأثیر می‌گذارد. در این تحقیق شواهد کافی مبنی بر تأثیر معنی‌دار سکوت سازمانی بر تعهد سازمانی یافت نشد.پیامدهای عدالت که منافعش به کارمندان می‌رسد می‌تواند منجر به سکوت سازمانی شود ولی متغیر سکوت سازمانی که مستقیم بر منافع سازمانی تأثیر می‌گذارد منجر به تعهد سازمانی نمی‌شود چرا که کارمندان نسبت به ماندگاری و امنیت شغلی مطمئن هستند و اعتقاد دارند که سازمان با وجود و یا‌ عدم‌ وجود آنها به حیات خود ادامه می‌دهد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که ضریب تأثیر عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی بالاترین ضریب مسیر در مدل نظری تحقیق است.