محمد حسین امین ابراهیم آبادی

به دنبال تعهد بین المللی برای مقابله با موضوعات تغییر اوضاع ، بسیاری از کشورها سیاست های تغییر آب و هوا را برای کاهش میزان انتشار منتشر کرده اند. استرالیا همچنین انتظار دارد مسیرهای بین المللی را برای اجرای سیاست تغییر آب و هوا برای مهار انتشار گازهای گلخانه ای خود دنبال کند. در این زمینه ، دولت کارگر سابق در استرالیا قصد داشت پس از ۲ سال از فعالیت اولیه خود ، سیاست مالیات کربن خود را به یک طرح معاملاتی در مورد تولید گازهای گلخانه ای (ETS) تبدیل کند تا بتواند تا سال ۲۰۲۰ به یک هدف انتشار ۵ درصد زیر سطح ۲۰۰۰ برسد. یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه و یک بانک اطلاعاتی ماتریس حسابداری اجتماعی ، در این مقاله به بررسی اثرات احتمالی ETS با گزینه های مختلف بازیافت درآمد در خانواده های استرالیا می پردازد. نتایج نشان می دهد که قیمت مجوز انتشار ۲۰ دلار در هر تن CO2-e به استرالیا برای رسیدن به هدف کاهش انتشار ۲۰۲۰ کمک می کند. این قیمت مجوز احتمالاً در تولید ناخالص داخلی واقعی استرالیا (یعنی حدود ۰٫۳ درصد) و در مصرف واقعی خانوار (یعنی حدود ۱۹/۰ درصد) از انقباض ناچیز برخوردار است. پیش بینی می شود قیمت برق با ۱۳ درصد افزایش یابد. به نظر می رسد گزینه های بازیافت درآمد باعث بهبود در اقتصاد کلان می شود و بین بازده اقتصادی و حقوق صاحبان سهام در اقتصاد استرالیا با جبران خسارت وجود دارد. سیاست کاهش مالیات بر درآمد شخصی منجر به ایجاد کارآیی اقتصادی با تغییر مثبت در مصرف واقعی کل خانوار می شود در حالی که ارائه یک مبلغ یکپارچه برابر با مزایا به همان اندازه برای همه گروه های خانگی منجر می شود. افزایش نقل و انتقالات دولتی بر اساس حقوق بازنشستگی و میزان دریافتی فعلی دریافت کنندگان ، باعث افزایش سود رفاهی برای گروه های خانواده با درآمد متوسط ​​می شود.