تأثیر مدیریت و حسابرسان بر تصمیمات تلفیقی

از نظر تاریخی ، تصمیم گیری در مورد عدم ادغام یا نبودن توسط قوانین روشن انجام می شود ، که حداقل درصد مالکیت مورد نیاز در یک شرکت فرعی را تصریح می کند تا بتوان آن را توسط یک واحد گزارش کننده کنترل کرد و بنابراین در صورت های مالی تلفیقی (CFS) درج شد. . امروز ، ایالات متحده آمریکا GAAP و IFRS از یک رویکرد مبتنی بر اصول استفاده می کنند ، که با استفاده از مفهوم کنترل برای تعیین اینکه آیا یک شرکت فرعی در CFS ها ادغام می شود ، هدایت می شود. در این زمینه ، بحث و گفتگو بین مدیران و حسابرسان وجود دارد که باید شرکتهای تابعه آن را ادغام کرد. برای تعمیق درک خود در مورد چگونگی برخورد مدیران و حسابرسان با تصمیم گیریهای تلفیقی ، با چندین CFO و شرکای حسابرسی مصاحبه کردیم تا بدانیم که آیا آنها به مکانیسم های حقوقی متصل هستند یا اینکه ، در عوض ، آنها راهکارهای استراتژیک برای حمایت از تصمیم تلفیقی دارند. براساس مصاحبه های ما ، می بینیم که معاملات فرصت طلبانه – که در زمان رویکرد مبتنی بر قوانین مورد انتقاد قرار گرفته است – به دلیل جستجوی مکانیسم های قانونی که از گزینه های اساسی تحت تأثیر مشوق های اقتصادی محافظت می کنند ، وجود دارند. چنین نتایج برای تحلیلگران و سرمایه گذاران بسیار مهم است که عملکرد مالی تلفیقی را به درستی تفسیر کنند.