محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در طی یک دهه پس از زلزله ونچوان در سال ۲۰۰۸ ، زمین لرزه های بی شماری به بزرگی مختلف در مناطق آسیب دیده رخ داده است. نیاز به تخلیه اضطراری فوری در پی وقوع فاجعه به اتفاق آرا توسط کارشناسان به عنوان امن ترین و مؤثرترین پاسخ ساکنان شناخته شد. علاوه بر این ، این رفتار مستقیماً تحت تأثیر برداشت ساکنان از خطر حوادث و محیط ساخته شده قرار دارد. به منظور بررسی رابطه بین رفتار تخلیه لرزه ای و درک از خطر و BE ، این مطالعه از یک بررسی تصادفی در قالب یک نمونه پرسشنامه در مناطقی که بیشتر در اثر زلزله ونچوان در سال ۲۰۰۸ تحت تأثیر قرار گرفته اند ، همراه با تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون لجستیک باینری استفاده شده است. . نتایج نشان می دهد که درک و شرایط خطر ساکنین بر رفتار انتخاب تخلیه آنها تأثیر مثبت داشته است. به طور خاص ، هنگامی که ساکنان روستایی یک مسیر تخلیه معقول و کیفیت خوب جاده های روستا را درک می کردند ، به محض وقوع زلزله ، خانه های خود را گریختند. با توجه به درک خطر لرزه ای ، اگر ساکنان عواقب بسیار منفی ناشی از زمین لرزه را درک کنند ، به محض وقوع زلزله بلافاصله فرار می شوند. این نتیجه گیری اهمیت تقویت ساخت و ساز BE در مناطق در معرض فاجعه و افزایش آگاهی ساکنان و درک خطر از فاجعه زلزله را برجسته می کند. این مطالعه از اهمیت عملی در ساخت بیشتر مناطق زلزله زده برخوردار است.