زمینه
تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض محیط طبیعی می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد ، با این حال ، بررسی های فعلی در دامنه محدود است و درک کمی از ناظران وجود دارد.
هدف، واقعگرایانه
انجام یک بررسی جامع سیستماتیک و متاآنالیز شواهد برای تأثیر قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت در محیط طبیعی بر روحیه افسردگی.
مواد و روش ها
پنج پایگاه داده به طور سیستماتیک برای مطالعات مربوطه که تا مارس ۲۰۱۸ منتشر شده بودند ، جستجو شدند. . برای ارزیابی کیفیت شواهد از رویکرد کلیه توصیه ، ارزیابی ، توسعه و ارزیابی (GRADE) استفاده شده است. متاآنالیز اثرات تصادفی انجام شد. ۲۰ تعدیل کننده بالقوه از اندازه اثر کدگذاری شده و از الگوریتم MetaForest مبتنی بر یادگیری ماشین برای شناسایی تعدیل کننده های مربوطه استفاده شد. سپس اینها وارد یک رگرسیون متا رگرسیون شدند.
نتایج
۳۳ مطالعه معیارهای ورود به مطالعه را رعایت کردند. اندازه اثر از ۲٫۳۰ to تا ۰٫۸۴ بود ، با متوسط اثر بدون وزن از. با این حال ، عدم تجانس باقی مانده قابل توجهی بین مطالعات وجود دارد و خطر تعصب زیاد است. نوع محیط طبیعی ، نوع محیط ساخته شده ، مخلوط جنسیت نمونه و منطقه از مبدا مطالعه ، از جمله سایر افراد به عنوان تعدیل کننده مربوطه شناخته شده بودند اما وقتی در یک رگرسیون متا رگرسیون وارد شدند ، معنی دار نبودند. کیفیت شواهد بسیار پایین به پایین امتیاز داده شد. ارزیابی تعصب انتشار بی نتیجه بود.
نتیجه گیری
اثر کمی برای کاهش خلق و خوی افسردگی پس از قرار گرفتن در معرض محیط طبیعی یافت شد. با این حال ، خطر بالای تعصب و کیفیت پایین مطالعات ، اعتماد به نفس در نتایج را محدود می کند. تغییر در اندازه اثر نیز تا حد زیادی غیر قابل توضیح است. توصیه می شود که مطالعات آینده از دستورالعمل های گزارش دهی استفاده کرده و هدف آنها کاهش پتانسیل تعصب در صورت امکان باشد.