طرح معاملاتی انتشار (ETS) ممکن است روشی مؤثر برای کاهش CO2 برای کاهش گرم شدن کره زمین باشد. با این حال ، تحقیقات کمتری در مورد طرح کاهش سهمیه ETS انجام شده است. در این مقاله ۶ سناریو ضد اندازه گیری با طرح های مختلف کاهش تقسیم حق کربن مختلف برای بررسی تأثیر این طرح ها بر روی انرژی ، اقتصاد و محیط زیست ایجاد شده است. نتایج نشان می دهد که طرح کاهش سهمیه ETS مبتنی بر انتشار ، جامعه را به توجه بیشتر به کاهش انتشار تشویق می کند. با این حال ، این طرح مبتنی بر CI باعث می شود تا جامعه بیشتر به تخصیص منابع توجه کند ، این بدان معناست که منجر به انتشار بیشتر و تولید ناخالص داخلی کمتر (تولید ناخالص داخلی) می شود ، اما رفاه اجتماعی بالاتر در مقایسه با سناریوهای مبتنی بر انتشار است. ضریب نزول بالاتر سالانه فشار صنعت را برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای افزایش می دهد. این امر باعث رفاه اجتماعی کمتر ، تولید ناخالص داخلی ، تولید بخشی و نوسان در قیمت کالاها خواهد شد. علاوه بر این ، درمی یابیم که با توجه به جریمه های دولت از قیمت ETS ، صنایع تمایل به افزایش قیمت در هنگام تجارت برای به حداقل رساندن هزینه ندارند ، به ویژه آن دسته از صنایع که جریمه دولت را تحمل می کنند.