محمد حسین امین ابراهیم آبادی

در حال حاضر استانداردهای حسابداری برای ارزیابی و افشای مشکلات مربوط به نگرانی ذینفعان به مدیریت (به عنوان تهیه کننده صورتهای مالی) نیاز دارند. با این حال ، سؤالات مهمی در مورد توانایی و تمایل مدیران برای ارائه ارزیابی معتبر نگرانی با توجه به نقش آنها به عنوان تهیه کننده صورت های مالی و مشوق های لازم برای جلوگیری از بروز مشکلات گزارشگری وجود دارد. هدف از این مطالعه ، بررسی تأثیر شدت مسئله و استراتژی بهبودی بر تصمیمات داوری درباره افشای مدیران است. ما یک آزمایش را با ۸۴ مدیر باتجربه درگیر با گزارشگری مالی انجام می دهیم و می بینیم که احتمالاً وقتی پریشانی مالی زیاد است و برنامه بهبودی روی بدهی و حقوق صاحبان سهام تمرکز دارد ، افشای نگرانی را توصیه می کنیم. نتایج همچنین حاکی از آن است که مدیران آستانه های “تردید اساسی” بالاتری نسبت به حسابرسان دارند و برداشت آنها از انصاف استاندارد نگرانی در حال رفتن نیز بر تصمیمات آنها درباره افشای مسائل مربوط به نگرانی تأثیر می گذارد.