محمد حسین امین ابراهیم آبادی

مطالعات بیشماری نشان داده اند که خواب پس از یادگیری باعث تقویت حافظه شناختی اپیزودیک می شود. با این حال ، هنوز مشخص نیست که آیا این سود تثبیت شده توسط والای عاطفی مواد آموخته تعدیل می شود یا خیر. برای روشن شدن اینکه خواب به طور انتخابی باعث تقویت حافظه برای مواد عاطفی می شود ، ما یک آنالیز متاآنالیز شامل N = 1059 مشاهدات بعد از خواب / بیداری انجام دادیم. به طور کلی ، نتایج ما از این فرضیه پشتیبانی نمی کند. هنگامی که فقط مطالعات با مقایسه گروه خواب و مقایسه گروه از خواب در تجزیه و تحلیل (K = 22) قرار گرفت ، مزیت حفظ برای احساسات (منفی / مثبت) نسبت به مواد خنثی بین گروه های خواب و بید تفاوت معنی داری نداشت. هنگامی که مطالعات بدون گروه های بیدار پس از برآورد آماری پارامترهای گروه بیدار در آنالیز قرار گرفت ، مزیت احتمالی برای مواد عاطفی در گروه های بیدار نسبت به گروه های خواب بطور معنی داری بیشتر بود (۳۴/۰ = k). جالب توجه است ، با این وجود ، تجزیه و تحلیل اضافی از هشت مطالعه بررسی اثرات انتخابی خواب سریع حرکت چشم و خواب آهسته بر حافظه عاطفی پس از فاصله زمانی شواهدی را برای افزایش انتخابی احساسات بر عملکرد حافظه خنثی پس از حرکت سریع چشم فراهم می کند. خواب در مقایسه با خواب موج آرام. این یافته ها نشان می دهد که خواب به طور کلی حافظه شناخت بصری را برای محرک های عاطفی تقویت نمی کند. با این حال ، الگوی نتیجه مطابق با این ایده است که مراحل خاص خواب ترجیحا به ترتیب ترجیح می بخشد ادغام مواد عاطفی و خنثی را تقویت می کند.