به عنوان یک نتیجه از تعامل و وابستگی متقابل با مردم ، اکوسیستمهای کشاورزی خدمات اکوسیستم فرهنگی (CES) مانند دانش سنتی ، تفریحی و مکانهایی برای اجتماعات اجتماعی ارائه می دهند. امروزه ، اکروسکوسیستمها به دلیل تغییرات کاربردی و مدیریتی (LUMC) مانند کشاورزی فشرده ، شهرنشینی و متروک ساختن زمین ، دچار تغییرات بیوفیزیکی می شوند. به طور معمول ، درگیری های زیست محیطی بین ذینفعان با علایق مختلف در مناطق زمین اطراف LUMC پدیدار می شود. به طور انعطاف پذیر ، این تغییرات و درگیری ها تأثیر قابل توجهی در تقدیر CES از زمین های مزرعه دارند و انواع مختلفی از پاسخ ها از جمله بسیج اجتماعی و مقاومت را تحریک می کنند.
تجزیه و تحلیل جامع از این فرایندها در ادبیات وجود نداشت. در اینجا ما یک بررسی منظم از CES ارائه شده توسط agroecosystems در سطح جهانی ارائه می دهیم ، به هم پیوستگی آنها از طریق تجزیه و تحلیل شبکه اکتشاف می کنیم و ارتباط بین LUMC ، CES و تضادهای زیست محیطی را تحلیل می کنیم. این بررسی شامل ۱۵۵ مقاله بررسی شده توسط همسالان است که داده های تجربی ۸۱ کشور را نشان می دهد. بیست گروه اصلی CES و زیر شاخه های آنها تحویل داده شده توسط agroecosystems مشخص می شوند. از طریق تجزیه و تحلیل شبکه ، ما نشان می دهیم که چگونه CES با هم میراث کشاورزی به عنوان یک هسته اتصال به هم مرتبط است. در یک نقشه جامع ، ما بیشتر تشخیص می دهیم که کدام نوع LUMC بر دسته های خاص CES تأثیر می گذارد ، و علل ، پیامدهای و پاسخ به تعارضات زیست محیطی ناشی از این فرایندها چیست. CES و agroecosystems به طور جداگانه از یکدیگر دیده نمی شوند ، به عنوان بازتاب روابط سکولار یا اخیراً ایجاد شده توسط مردم با محیط های خود. در حالی که این روابط پویا هستند ، LUMC ممکن است منجر به اختلال یا حتی از بین رفتن آنها شود ، و این امر تأثیراتی بر تنوع زیست فرهنگی خواهد داشت. درگیری های زیست محیطی حاصل ، بیشتر به مشارکت بیشتر بازیگران درگیر در کشاورزی ، تجدید ارزیابی اجتماعی و فرهنگی فعالیت های مزرعه و ارتقاء عملکرد چند منظوره فشار می آورد.