محمد حسین امین ابراهیم آبادی

۸۰٪ تقاضای انرژی جهان توسط شرکتهای نفتی تأمین می شود که عملیات آنها مسئولیت ۳۷٪ از انتشار گازهای گلخانه ای است. در این مقاله از فرضیه پورتر برای بررسی تأثیر دینامیکی نوآوری سازگار با محیط زیست بر کاهش انتشار CO2 در شرکتهای منتخب نفت استفاده شده است. نسل دوم تکنیک های اقتصادسنجی رگرسیون پانل با استفاده از داده های سه ماهه در دوره زمانی ۲۰۰۶–۲۰۱۶ انجام می شود. سه شاخص واقعی محیط زیست نوآوری یعنی سرمایه گذاری (INV) ، آموزش (TR) و تحقیق و توسعه (R&D) برای به دست آوردن تأثیر زیست نوآوری بر کاهش انتشار CO2 در هر دو دوره کوتاه مدت و بلند مدت استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که INV به میزان قابل توجهی انتشار CO2 را در طولانی مدت کاهش می دهد ، در حالی که R&D و TR باعث کاهش قابل توجه در انتشار CO2 در کوتاه مدت می شود. این مقاله نوآوری است که به ادبیات مربوطه سهم اصلی می بخشد و پیامدهای ارزشمندی را برای مدیران شرکتهای نفت برای دستیابی به اهداف رشد ، استفاده کارآمد از منابع و کاهش آسیب به محیط زیست دارد.