در آموزش پزشکی ، به دانشآموزان اجازه می دهد تا در حین انجام وظایف مکث کنند ، به منظور افزایش عملکرد. تئوری بار شناختی فرض می کند که درج مکث بر بار شناختی تأثیر می گذارد و از این طریق عملکرد را افزایش می دهد. با این حال ، مطالعات تجربی در مورد چگونگی اجازه و گرفتن مکث بر بار شناختی و عملکرد در محیط های کاری پویا تأثیر دارد. ما با استفاده از یک بازی شبیه سازی رایانه ای در پزشکی اورژانس ، اثر مکث را بررسی کردیم. دانشجویان پزشکی (۷۰ نفر = N) به طور تصادفی در یکی از دو شرط قرار گرفتند: شبیه سازی با (۴۰ نفر) و بدون (۳۰ نفر) گزینه مکث. همه شرکت کنندگان همان دو سناریو را بازی کردند که در طی آن گزارش های مربوط به بازی و داده های ردیابی چشم ثبت شد. به طور کلی ، هر دو فشار شناختی و عملکرد در شرایط مکث نسبت به یک مورد بالاتر بودند. با این حال ، عمل مکث ، بویژه در لحظات شدید ، بار شناختی را به طور موقت کاهش داد. دو تظاهرات متفاوت از اثر مکث مشخص شد: (۱) با تحریک فرآیندهای شناختی و فراشناختی اضافی ، مکثها افزایش بار کلی شناختی. و (۲) از طریق آرامش ، عمل مکث به طور موقت کاهش بار شناختی افزایش یافته است. در نتیجه ، نتایج ما حاکی از آن است که به منظور ارتقاء عملکرد و یادگیری دانش آموزان مهم است که ما آنها را ترغیب کنیم که از جلوه های مختلف مکث استفاده کنند.