محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ارتباط بین سفر و محیط ساخته شده طی دهه های گذشته مورد توجه تحقیقات گسترده قرار گرفته است. با این حال ، مطالعات موجود به طور معمول اثر محیط زیست ساخته شده در سفر را از منظر فردی مبتنی بر مسافرت ارزیابی می کنند و از تأثیر تعاملات درون خانوادگی غافل می شوند. ما استدلال می کنیم که رفتار مسافرتی افراد از تخصیص وظایف و منابع خانگی (به عنوان مثال وسایل نقلیه خانگی) ناشی می شود و رفتارهای سفر اعضای خانواده به یکدیگر وابسته هستند. این نشان می دهد که محیط ساخته شده ممکن است از طریق تأثیر آن بر گزینه های سفر اعضای دیگر بر رفتار مسافرتی یکدیگر تأثیر بگذارد. بنابراین ، بررسی تأثیر سفر در محیط ساخته شده ، نیاز به تعامل درون خانگی دارد. در این مقاله به تجزیه و تحلیل روابط کاربری و سفر زمین از منظر خانواده می پردازیم. ما به طور همزمان اثرات محیط های ساخته شده از اماکن مسکونی و شغلی را بر رفتارهای سفر زوجین متأهل بررسی می کنیم ، با توجه به روابط متقابل سفرهایشان و کنترل نگرش سفر هر دو شریک. مطالعه تجربی در پکن ، چین نشان می دهد که اثر محیطی ساخته شده در سفر بین شرکا متفاوت است. دو عامل محیط کار بر رفتارهای رانندگی شرکا در جهتهای مخالف تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، رفتار سفر همسر ، واسطه ارتباط بین محیط ساخته شده و رفتار سفر شوهر است. این یافته ها اهمیت درک تأثیر کاربری اراضی بر رفتار سفر را از منظر خانوار برجسته می کند.