بخش برقی ایالات متحده با انتظار رشد مداوم ، رشد سریع در تولید تجدیدپذیر را تجربه می کند. ما با استفاده از یک مدل ترکیبی که یک مدل جزئی از بخش الکتریکی (سیستم استقرار انرژی منطقه ای آزمایشگاه انرژی تجدیدپذیر [ReEDS]) را با یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه اقتصاد ایالات متحده (ماساچوست) مرتبط می کند ، تأثیر افزایش برق باد در اقتصاد ایالات متحده را بررسی می کنیم. مدل سیاست منطقه ای انرژی منطقه ای موسسه فناوری ایالات متحده [USREP]). افزایش ظرفیت باد ، سوخت های فسیلی را برای تولید برق جابجا می کند ، که باعث کاهش قیمت سوخت های فسیلی و کاهش انتشار CO2 در کل اقتصاد می شود. استقرار رقابتی باد در سناریو مرجع ، این نتایج را با قیمت برق پایین تر از سناریویی با ظرفیت باد ثابت در سطح ۲۰۱۶ به دست می آورد. سوخت های فسیلی پایین و قیمت برق به نفع خانوارهای کم درآمد است ، اما تأثیرات اقتصادی عمده ناشی از افزایش سرمایه گذاری در بخش برق و بازده سرمایه است که در درجه اول به کسانی که درآمد بیشتری دارند ، منتهی می شود. به طور کلی ، باد رقابتی با هزینه می تواند مزایایی برای اقتصاد ایالات متحده باشد که در ابتدا کم است اما برای رسیدن به رفاه تجمعی و بهبود تولید ناخالص داخلی از ۱۱۰ و ۱۱۱ میلیارد دلار تا سال ۲۰۵۰ ، فراتر از سال ۲۰۳۰ است.
تجویز بیشتر استقرار باد (تأمین ۳۵٪ تقاضا تا سال ۲۰۵۰) قیمت برق بعد از سال ۲۰۳۰ را افزایش می دهد اما بیشتر از ثابت نگه داشتن ظرفیت باد در سطح ۲۰۱۶ نیست. با این وجود ، تأثیر منفی قیمتهای بالاتر بر رفاه بیش از بازده های بالاتر از سرمایه گذاری باد اضافی است. در حالی که این تغییرات طرفدار طبقات درآمدی بالاتر است ، ما تا سال ۲۰۴۰ مزایای اقتصادی پیدا می کنیم. این مزایا تا سال ۲۰۵۰ کاهش می یابد ، اما سود اضافی تجمعی تا سال ۲۰۵۰ ، فراتر از پرونده مرجع ، ۱۹۲ میلیارد دلار از رفاه و ۱۵۰ میلیون میلیارد دلار از تولید ناخالص داخلی است.