مشکل اساسی که در این مقاله به آن پرداخته می شود ، ایجاد روش کار سیستم برای برنامه ریزی نیروی انسانی علمی در مصر است. ما به منظور ارزیابی سیاست و تحول پویا ، مؤلفه های اصلی تأثیرگذار را در یک سیستم واحد ادغام می کنیم. یک الگوی قطعی و تعیین کننده بر اساس شرایط عدم تعادل عرضه نیروی انسانی و استفاده نیروی انسانی ساخته می شود. نتایج اولیه در طی دوره ۱۹۷۶-۱۹۸۵ نشان می دهد که روش پیشنهادی دلگرم کننده است و رضایت بخش است.