در این مقاله یک مدل پیش بینی بار خالص مکانی مکانیکی داده برای محور توسعه شبکه توزیع ارائه شده است. این مدل از داده های سرشماری جمعیت با انتخاب ویژگی های مبتنی بر تئوری اطلاعات برای پیش بینی الگوهای اتخاذ مکانی از شارژرهای وسایل نقلیه برقی مسکونی و ماژول های فتوولتائیک استفاده می کند. نتایج نقشه های با وضوح بالا (۰٫۰۲km2) هستند که به برنامه ریزان شبکه توزیع اجازه می دهد تغییرات نامتقارن در الگوهای بار را پیش بینی کنند و تأثیرات حاصل از آن را روی ترانسفورماتورهای فرعی HV / MV نصب شده در سیستم های توزیع ارزیابی کنند. یک روال تحلیل ریسک ، سرمایه گذاری را مشخص می کند که حداکثر عملکرد پشیمانی را برای یک افق برنامه ریزی ۱۵ ساله به حداقل می رساند. یکی از نتایج این مطالعه نشان می دهد که رویکردهای سنتی برای تخصیص منابع انرژی توزیع شده در شبکه های توزیع ، تأثیر اتخاذ EV و PV بر روی شبکه را دست کم می گیرد. مقایسه روشهای مختلف تخصیص با مدل انتشار ارائه شده نشان می دهد که استفاده از رویکردهای مرسوم ممکن است منجر به کمبود شدید سرمایه در گسترش ظرفیت در زمان جذب زود هنگام و سرمایه گذاریهای بیش از حد در مراحل بعدی انتشار شود.