محمد حسین امین ابراهیم آبادی

تولید دامهای وسیع مبتنی بر دامنه ، به دلیل دو روند مخالف در استفاده از زمین ، کاهش ناگهانی در مدیترانه اسپانیا در دهه های اخیر متحمل شده است: رها شدن تدریجی رویه ها در مناطق روستایی حاشیه ای و تشدید کاربری اراضی در مناطق با تولید بیشتر. در این مطالعه ، چشم اندازهای ذینفعان کلیدی را در مورد وضعیت فعلی و آینده سیستم های ابریشمی در دامنه کوه سیرا مورنا در جنوب اسپانیا بررسی کردیم ، جایی که چرا دام های گسترده دام به دلیل رقابت با سایر فعالیت های سودآورتر مانند باغ های فشرده زیتون در حال کاهش است. و شکار بازی ما تجزیه و تحلیل گفتمان را با استفاده از روش Q انجام دادیم و روابط موجود در زمینه تبادل اطلاعات و درگیری بین مؤسسات محلی مانند انجمن های کشاورزان ، شورای استان و سازمان های حفاظت با استفاده از تحلیل شبکه های اجتماعی را ارزیابی کردیم. مصاحبه های نیمه ساختار یافته با ذینفعان کلیدی نماینده مؤسسات رسمی و غیر رسمی محلی درگیر در تولید دام های گسترده انجام شد. نتایج نشان داد که سه گفتمان مجزا در بین ذینفعان مربوط به سودآوری ، حفاظت و نوسازی وجود دارد. اجماع شدیدی در مورد استراتژی های مدیریت وجود دارد که باید برای حمایت از تولید گسترده دام و حفظ سیستم های مرتبط با silvopastoral ترویج شود. در شبکه های اجتماعی ، تبادل انسجام و ارتباطات بالا و سطح درگیری پایین بین ذینفعان با استثنائات اندک نشان داد. تأثیر کم تولیدکنندگان دام در تصمیم گیری در سیاست ، تا حد زیادی مانع توسعه طرح های مدیریت مشارکتی می شود. با این وجود ، شباهت ها بین دیدگاه ها و نظرات نهادهای مختلف حاکی از آن است که از طریق همکاری در بین بخش های مختلف اقتصادی اقتصادی موجود در منطقه ، ممکن است امکانات جدیدی برای سیستم های silvopastoral ظهور کند.