هدف
نظرسنجی توسط NRG برای ارزیابی سهم معادل تمام وقت فیزیکدانان (FA) در آزمایشات بالینی چند مؤسسه انجام شده است. گزارش انجمن انکولوژی رادیولوژی انجمن آمریکا در سال ۲۰۱۲ ، “ایمنی بدون تصادف است” ، کمکهای پزشکی پزشکی را در فاکتورهای FTE در بخشهای بالینی کاهش داد. هیچ کمیتی از تلاش های IAF مرتبط با کارآزمایی های بالینی وجود نداشت.
مواد و روش ها
برای رسیدگی به این عدم اطلاعات ، کمیته فرعی فیزیک پزشکی NRG تصمیم گرفت تا داده های نیروی انسانی را از جامعه فیزیک پزشکی بدست آورد تا مقدار زمانی را که فیزیکدانان پزشکی برای حمایت از آزمایش های بالینی صرف کرده اند ، بدست آورند. این تحقیق از ۱۶ سؤال تشکیل شده است که درمورد مدت زمانی که فیزیکدانان از انجام آزمایشات بالینی صرف کرده اند ، بدست آمده است. این نظرسنجی در فیزیکدانان پزشکی در مؤسسات پرتودرمانی ۱۹۹۶ شامل لیست عضویت ۵ گروه کارآزمایی بالینی شبکه آزمایشگاهی بالینی توزیع شد.
نتایج
از ۴۵۱ موسسه ای که پاسخ داده اند ، ۵۰٪ (۲۲۶) گزارش دادند که در حال حاضر در کارآزمایی پرتودرمانی شرکت کرده اند. به طور متوسط ، فیزیکدان تعیین شده در هر موسسه ۲٫۴ ساعت (انحراف استاندارد [۵] ، ۵/۵) در هفته را سرپرستی یا تعامل با کارآزمایی بالینی انجام می داد. به طور متوسط ، ۱٫۲ ساعت (SD ، ۳٫۱) ، ۱٫۸ ساعت (SD ، ۳٫۹) و ۰٫۶ ساعت (SD ، ۱٫۱) در هفته برای شبیه سازی بیمار آزمایش ، بررسی برنامه درمانی و حفظ تصویربرداری دیجیتال و ارتباطات در سرور پزشکی صرف شده است. ، به ترتیب. برای کلیه فعالیتهای مربوط به اعتبار سنجی آزمایش ، فیزیکدانان سالانه به طور متوسط ۳۲ ساعت (SD ، ۵۷٫۲) هزینه می کردند. خواندن پروتکل ها و حمایت از دوزیمتری ها ، پزشکان و درمانگران به طور متوسط ۲٫۱ ساعت (SD ، ۳٫۴) در هفته انجام می دادند. فیزیکدانان همچنین در جلسات کارآزمایی بالینی ، به طور متوسط ، ۱٫۲ ساعت (SD ، ۱٫۹) در ماه شرکت کردند.
نتیجه
به طور متوسط ، فیزیکدان در کل ۹ ساعت در هفته (۰٫۲۱ FTE) به طور متوسط از ۱۰ کارآزمایی بالینی فعال حمایت می کرد. این تعهد زمانی نشانگر پیچیدگی کارآزمایی بالینی پرتودرمانی است و در هنگام کارمندان در مراکز پرتودرمانی باید مورد توجه قرار گیرد.