اندازه گیری های نور روز و تابش خیره کننده برای تعیین کمیت عملکرد بینایی ، به حداقل رساندن ناراحتی بینایی و ترویج پس انداز انرژی مفید هستند. این مطالعه عملکرد و استحکام برخی از معیارهای تابش روز و تابش پویا و استاتیک را توسط مطالعات میدانی در بیست استودیوی معماری ، روشنایی روز با استراتژی های مختلف (به عنوان مثال ، چراغ قوه ، شکاف ، پنجره های کنار روشن) ارزیابی می کند. مجموعه داده های تجربی (اندازه گیری و نظرسنجی پرسشنامه) از سه دانشگاه طی ماه های مختلف جمع آوری شد. اندازه گیری نور روز و تابش خیره کننده نیز با شبیه سازی محاسبه و با پاسخ سرنشینان و اندازه گیری در محل مقایسه شد. براساس نتایج ، معیارها براساس سازگاری آنها با ادراک سرنشینان رتبه بندی می شوند. علاوه بر این ، آستانه قابل قبول معیارها ، توصیه شده توسط استانداردها و کارشناسان ، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که درک سرنشینان به ترتیب با روشنایی نقطه در زمان ، روشنایی (EP) ، استقلال روزانه فضایی (SDA) و روشنایی مفید روز (UDI) در ارتباط است ، در حالی که هیچ ارتباط معنی داری بین معیارهای تابش خیره کننده شبکه و مشاهده نشده است. پاسخ کاربران. براساس نتایج ، در بین معیارهای سالانه ، UDI300-3000 / 50٪ ۷۵٪ و قرار گرفتن در معرض سالانه نور خورشید (ASE1000 ، ۱۰ h 250h٪) عملکرد بهتری در پیش بینی در دسترس بودن نور روز و ناراحتی بینایی دارند. در نتیجه ، دو شاخص ساده (EDSDaylight و ESDGlare) برای پیش بینی رضایت روزانه و ناراحتی بینایی بر اساس پارامترهای معماری ارائه شده در مرحله طراحی اولیه ارائه شده است.