پژوهش حاضر ، تأثیر مردم محلی نسبت به عکسبرداری توریستی در سه روستای میراث ایران را نشان می دهد. مصاحبه کیفی چهره به چهره از ۶۵ نفر از پاسخ دهندگان با استفاده از روش نمونه گیری توپ برف انجام شد. بر خلاف ادبیات عکاسی گردشگری قبلی که در آن عکسهای گرفته شده توسط گردشگران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است (دیدگاه عکاسان) ، در پژوهش حاضر نویسندگان برداشت ساکنان محلی را در عکاسی از توریستی به وجود آورده اند. نتایج نشان داد که افراد محلی هنگام عکسبرداری بدون مجوز از احساس انزجار برخوردار بودند. علاوه بر این ، آنها از سوءاستفاده از عکس هراس داشتند و خواستار استفاده از کدهای اخلاقی در عکاسی از گردشگران شدند. مردم محلی از کالاهای میراث خود راضی نبودند ، اگرچه برخی از آنها از درآمدزایی با عکس گرفتن از گردشگران حمایت می کردند. این یافته ها همچنین نشان داد که افراد محلی هنگام نمایش در عکس های مشترک گردشگری و محلی ، احساس غرور می کنند. این مطالعه باعث افزایش دانش و درک درستی از تأثیر محلی در عکاسی گردشگری به ویژه در بخشی از جهان می شود که نسبتاً مورد غفلت واقع شده است.