محمد حسین امین ابراهیم آبادی

نهاده های نیتروژن پایین ، عملکرد پایین محصول و بهره وری پایین زمین چالش های عمده در ارتباط با سیستم های کشت تنها غلات در نپال است. تشدید و تنوع زراعی با معرفی حبوبات به عنوان خرده چوب می تواند به کاهش این چالش ها کمک کند. با حضور محصولات متنوع و سیستم های کشت ، به ویژه در توپوگرافی های کوهستانی ، طیف وسیعی از گزینه های کشت نوردی مورد نیاز است. ما ۱۰ ترکیب میان مخلوط را با دو سیستم کشت بومی در میانه تپه های نپال به مدت دو فصل (۲۰۱۵-۲۰۱۷) مقایسه کردیم تا ترکیب های تولیدی و اقتصادی بین اقتصادی ترین برای کشاورزی تراس خرده فروشی را شناسایی کنیم. در فصل بهار و تابستان (یعنی اواسط مارس تا اواسط ژوئیه) ، گاوها (var. Makaibodi و Suryabodi) و لوبیا با ذرت در ردیف های ۱: ۱ مخلوط شدند ، در حالی که سویا ، blackgram و اسب اسب با ارزن پخش می شدند ( نسبت ۳۰:۷۰) در فصل بارانی-پاییز (یعنی اواسط ژوئیه تا اواسط نوامبر). نخود و عدس به عنوان مخلوط قبل از زمستان / زمستان (به عنوان مثال ، اواسط نوامبر تا اواسط مارس) در خردل (نسبت ۳۰:۷۰) مورد استفاده قرار گرفتند ، در حالی که گندم با نخود فرنگی کاشته شد. زنجبیل در فصل های بهار و تابستان در ردیف های ۱: ۱ با ذرت کاشته شد که در آن سطرهای ذرت به ترتیب در فصل بارانی- پاییز و قبل از زمستان / زمستان جایگزین سویا و عدس شدند. توطئه ها برای عملکرد محصولات زراعی منحصر به فرد و همچنین سایر شاخص های زراعی از جمله نسبت معادل زمین (LER) ، کل تولید زمین (TLO) ، شاخص برداشت (HI) و بازده اقتصادی بالقوه مورد بررسی قرار گرفت.