بداهه نویسی سازمانی و کاهش سودمندی عملکردهای شاخص عملکرد BI

بنگاهها به طور فزاینده ای برای حمایت از فعالیت های کنترل مدیریت خود به سیستم های هوش تجاری (BI) روی می آورند ، در حالی که محققان حسابداری مدیریت به طور فزاینده ای بر مطالعه نقش های مفید این سیستم ها متمرکز شده اند. تحقیقات موجود در مورد چگونگی وقوع اثرات تقویت کننده عملکرد سیستم های BI از طریق یادگیری مدیریتی و ایجاد دانش تأکید می کند. با این حال ، این تحقیق در نظر نگرفته است که چگونه فرایندهای یادگیری مدیریتی و ایجاد دانش توسط شرایط احتمالی سازمانی می توانند شکل بگیرند. این مقاله به این فضای غیرقابل توصیف می پردازد تا بداند که بداهه سازمانی چگونه می تواند نقش های سودمند ایفای نقش توسط BI را تعدیل کند. ما مفهوم “اکتشاف پذیری نیمه ساختار یافته” را استخراج می کنیم و از آن استفاده می کنیم تا این تئوری را تأثیر بگذارد که تأثیر عملکردهای BI بر قابلیتهای اندازه گیری عملکرد توسط بداهه سازمانی تعدیل می شود. فرضیه های ما شامل دو ساختار BI (عملکرد برنامه ریزی BI و عملکرد گزارش دهی BI) و دو صلاحیت بداهه سازمانی (حرکت استراتژیک و انعطاف پذیری سازمانی) است. ما فرضیه های خود را با روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از داده های نظرسنجی از ۳۲۴ مدیر سطح بالا تست می کنیم. ما می دانیم که عملکرد برنامه ریزی BI تأثیر مثبتی بر قابلیت های اندازه گیری عملکرد دارد که توسط هر دو مهارت بداهه سازمانی تعدیل می شود. تنها اثر قابل توجه عملکرد گزارشگری BI به عنوان یک تعدیل کننده مثبت از عملکرد عملکرد برنامه ریزی BI است. صلاحیت بداهه سازمانی کاملاً متداول است و مدیران مستلزم استفاده از “حداقل اشکال” اطلاعات سنجش عملکرد هستند. با استفاده از این مفهوم ، اگر اصطلاح “عملکرد” ​​BI به معنای سودمندی و تناسب اندام باشد ، آنگاه این اصطلاح در متن های وابسته به بداهه سازمانی نادرست محسوب می شود.