محمد حسین امین ابراهیم آبادی

ما بررسی کردیم که آیا دو زبانه دو ترکیب مختلف زبان می تواند به نشانه های جدید و دلخواه تکیه کند تا تعویض بین زبانها در یک کار با صدای بلند خوانده شود. دو زبانه اسپانیایی-انگلیسی (آزمایش ۱) و عبری-انگلیسی (آزمایش ۲) پاراگراف های مختلط زبان را با صدای بلند می خوانند ، معروف به القاء خطاهای نفوذ زبان (به عنوان مثال گفتن ال به جای) ، برای آزمایش اینکه آیا نرخ نفوذ در تحت تأثیر قرار گرفته است: ترکیب زبان ، نشانه های رنگی ، تسلط بر زبان و بخشی از گفتار. برای دو زبانه های اسپانیایی-انگلیسی ، ورودی کتبی سرشار از علائم بصری برای عضویت در زبان نیست ، در حالی که برای زبان های دو زبانه عبری و انگلیسی نشانه های غنی وجود دارد (یعنی ، این دو زبان دارای ارتوگرافی های مختلف هستند و در جهات مخالف خوانده می شوند). دو زبانه های عبری و انگلیسی خطاهای نفوذی کمتری نسبت به دو زبانه های اسپانیایی و انگلیسی ایجاد کرده اند و نشانه های رنگ به طور قابل توجهی باعث کاهش نفوذ در سوئیچ ها به زبان غالب اما نه به زبان غیر مهم ، به همان میزان در هر دو جمعیت دو زبانه می شوند. این نتایج جلوه های قدرتمندی از نشانه های بصری را برای تسهیل در تولید سوئیچ های زبان نشان می دهد ، و نشان می دهد که مکانیسم های سوئیچینگ بسیار سازگار و حساس هستند ، به این ترتیب که در صورت وجود می توانند نشانه های خاص مربوط به زبان و ارتوگرافی را در اختیار داشته باشند و همچنین به سرعت از نشانه های دلخواه رمان استفاده کنند. عضویت در صورت امکان اینها. سرانجام ، چنین نشانه های حادثه ای ناشی از آزمایش ، حتی در حضور سایر نشانه های در حال حاضر قدرتمند ، هنگامی که تقاضای کار زیاد بود ، جذب می شدند.