این مقاله به انتخاب شیوه زندگی مهاجران و مهاجران و تجربیات پیر شدن در جزایر آزورس می پردازد و به مفهوم “تمایز” بوردیو می پردازد. این مقاله دو بخش اصلی را با هم در بر می گیرد: تحقیقات تجربی در مورد “مرز جدید” برای مهاجرت در شیوه زندگی در اروپا را توسعه می دهد ، و مفاهیم تمایز اجتماعی و مکانی را در این زمینه نسبتاً منحصر به فرد روستایی عملیاتی می کند. و این رابطه پیچیده ای را بین مهاجران سبک زندگی و آزورایی های محلی نشان می دهد. این مقاله به تحقیقات میدانی گسترده در مجمع الجزایر آزورس ، از جمله ۶۶ مصاحبه روایت زندگی با مهاجران قدیمی در سبک زندگی خارجی و افراد محلی می پردازد. تلاش برای تمایز اجتماعی و مکانی در تصمیم گیری مهاجران برای جابجایی و بزرگتر شدن در این جزایر روستایی عمیقاً جاسازی شده است و این تمایز به صورت گفتمان هم توسط مهاجران و هم محلی ها تولید می شود. به نظر می رسد که مهاجران سبک زندگی در آزورها اختلاف خود را عمدتاً در رابطه با مهاجران سبک زندگی در دیگر مناطق به اصطلاح “جریان اصلی” ایجاد می کنند و با نمایش پیگیری های خود برای شیوه های زندگی جایگزین ، جایی که روستایی ، نزدیکی به طبیعت است ، این تفاوت را ایجاد می کنند. دلبستگی ، و تعلق “واقعی” به جامعه جزایر به عنوان تکیه گاه در روایات خود نشان می دهد.