زمینه
تمرین ورزش آبی ممکن است برای افرادی که نارسایی قلبی پایدار دارند (HF) برای انجام فعالیت های بدنی مناسب باشند.
اهداف
قابلیت پذیرش ، تجارب و ترجیحات مربوط به آموزش تمرین های آبی و مرکزی زمینی در افراد مبتلا به HF مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها
به عنوان بخشی از یک مطالعه مداخله ای مقایسه ای ، شرکت کنندگان پرسشنامه ای را برای ارزیابی میزان قابل قبول بودن ، مزایا و چالش های آبزیان در مقایسه با برنامه های مبتنی بر زمین تکمیل کردند. مصاحبه های نیمه ساختار یافته ، تجربه های شرکت کنندگان را در عمق بیشتری کشف کردند.
نتایج
چهل و هشت شرکت کننده ، (میانگین سنی ۱۱/۱۱ سال ۷۰) ، پرسشنامه را تکمیل کردند و ۱۴ نفر در مصاحبه نیمه ساختاری شرکت کردند. ورزش آبزی قابل قبول و سودمند در نظر گرفته می شد. محرکها برای هر دو برنامه مشابه بودند و شامل: یک نیروی کار ماهر و دلسوز ، مراقبت متناسب ، مزایای سلامتی درک شده ، احساس امنیت و یک محیط فراگیر و لذت بخش است. برای هر برنامه تعداد کمی موانع مشخص شد.
نتیجه گیری
آموزش ورزش های آبی و زمینی برای افرادی که دارای HF پایدار هستند به همان اندازه قابل قبول است و محرک برای هر دو برنامه مشابه است.